Dzień pamięci św. Proroka Eliasza
20 lipca/2 sierpnia
Prorok Eliasz żył w IX wieku przed Chrystusem, pochodził z Palestyny. Kiedy się urodził, jego ojciec Sawach miał widzenie, że zacni mężowie witali młodzieńca, ubierali go w ogień i karmili płomieniami. Sawach wyjawił swe widzenie duchownym w Jerozolimie, którzy odpowiedzieli mu na to: "nie bój się, twój syn będzie sądził Izraelitów mieczem i ogniem". Tak się stało. Prorok Eliasz od urodzenia był jednym z najgorliwszych wyznawców wiary, całkowicie oczyścił swój umysł od złych myśli i poświęcił go Bogu. Nie mógł patrzeć na tych, którzy grzeszą i odstępują od zakonu bożego.
Prorok Eliasz zasłynął swą mądrością i cudami. Pewnego razu, by ukarać króla Achaba, sprowadził trzyletnią suszę. Swą modlitwą "zamknął" niebo na długi okres. Po tym, na polecenie Boga ukrył się przy potoku Choraw, gdzie każdego wieczoru i ranka wrony przynosiły mu chleb i mięso. Tak jak zamknął, tak i otworzył niebo. Prorok Eliasz usilną i gorliwą modlitwą sprowadził deszcz na wysuszoną i zmęczoną brakiem wody ziemię. Wielkimi cudami podtrzymywał i rozwijał w wielu Izraelitach wiarę w prawdziwego Boga. Niszczył zwyczaj kłaniania się bożkom i przygotowywał miejsce Temu, który był oczekiwany przez Izrael i cały świat.
Rówieśnicy proroka Eliasza jasno widzieli w nim Bożą dobroć, nazywali go człowiekiem Boga i na znak wielkiego szacunku, gdy go spotykali, padali na ziemię. Przez święte życie i niespotykaną płomienną wiarę w Boga prorok Eliasz był za życia wziety do nieba.
Prawosławna cerkiew uczy, że prorok Eliasz razem z Enochem bądą poprzedzać swym przyjściem drugie przyjście Chrystusa i wtedy dostąpią śmierci z rąk samego szatana.